Wij gaan sinds 2005 met een caravan op vakantie. In 2004 hebben we 1 jaar een vouwwagen gehad. Het kamperen beviel ons prima maar de vouwwagen niet. We zijn in 2005 overgestapt op een caravan en daar hebben we nooit spijt van gehad. Na Slovenië, Spanje, Frankrijk werd het Kroatië. Omdat het een oudje was hebben we een aantal jaar geleden besloten dat we de caravan in Kroatië zouden laten staan.
In 2020 hebben we ons oudje aan de stalling in Kroatië verkocht en in Nederland een nieuwere caravan gekocht. Sindsdien zijn wij voornemens om regelmatiger korte vakanties te gaan “vieren”.
Zo kwamen we vorig jaar in Zuid-Limburg terecht (niet zo heel ver als je zelf in het noorden van Limburg woont) en besloten we dat dit jaar te herhalen.
Leuk om kortere periodes weg te gaan en de thuisbasis even thuis te laten. We gaan tijdens die korte vakanties samen (mijn man en ik) weg en genieten van de kleine dingen. Zoals bekend ontdek ik het graag wandelend maar vanwege de knieklachten van mijn maatje (man, partner en vriend) houden we het als we samen gaan op korte stukjes wandelen en gaan we met de auto naar die plekjes toe.
Hemelvaart en Pinksteren waren we in het zuiden van Limburg. Allerlei soorten weer gehad en veel gezien. We waren echte toeristen, ik herkende dingen van eerdere wandelingen maar zagen ook veel nieuwe, indrukwekkende plekken.
Meer toeristisch kan het bijna niet. We zijn zelfs met de kabelbaan geweest. Het was heerlijk en we waren echt niet de enige. We hadden er wel voor gekozen om een beetje op tijd te gaan en dat was maar goed ook. Parkeerplaats was er genoeg maar bij de kabelbaan was het al lekker druk. Zo leuk dat grote mannen zich dan “ineens” afvragen of de kabel het wel houd.
Ik heb ze uitgelegd dat die kabelbaan al héél erg oud is en dat er nog nooit problemen zijn geweest. Dat was natuurlijk het foute antwoord want dan zou het vandaag wel eens mis kunnen gaan.
Boven op de Wilmeninatoren hebben we even rond gelopen. Ik heb verteld dat de Oude Bondswandelweg vanaf de andere kant hier ook op uitkomt. Vond dat toen heel erg apart, ik liep er midden in de Corona tijd. Alles was dicht, het was er stil en ik had wandelend helemaal niet in de gaten dat ik naar één van de meest herkenbare plaatsen die we in Nederland kennen aan het wandelen was. Dat zag ik pas toen ik de kabelbaan zag.
Hier waren wij vorig jaar geweest tijdens een weekend weg en ik was er langs gewandeld tijdens mijn wandeling over de Via Belgica. We waren het eerste weekend samen met vrienden en ik wilde ze dit chateau graag laten zien. Deze stille plek geeft rust waar we genoten van alle beelden in de tuin en bezochten we de chateau van binnen waar we nog even een giechel moment hadden omdat ik wel heel hard moest niezen wat heel erg galmde in de grote hoge ruimte. Van de Via Belgica wist ik dat als je bij chateau Gerlach weg zou lopen je een mooi stukje natuur kon zien. We wandelde langs de runderen en zagen Konikpaarden. In de verte zagen we een oud gebouw wat het uiteindelijke doel werd. Na een kop koffie op het terras zagen we donkere wolken wat ons deed besluiten met enige spoed terug te lopen naar de auto
Het miljoenenlijntje, je stapt op in Simpelveld en kunt dan op een aantal tijden naar Schin op Geul en Kerkrade. Eerst kocht ik in de souvenirwinkel 2 leuke pins en toen gingen we met een beetje “spanning” op het perron staan om te wachten op de stoomtrein. Vlak voor deze moest komen werd er via de geluidsinstallatie bekend gemaakt dat de stoomtrein kapot is en dat we met een andere, wel oude trein zouden gaan rijden. Leuk maar niet wat we geboekt hadden.
We reden naar Schin op Geul, kochten daar koffie en gingen ook direct weer terug met dezelfde trein. In Simpelveld stapte we op een oude Railbus welke ons naar Vetschau zou brengen. Éénmaal in die tram werd ons verteld dat we vanwege bureaucratisch geneuzel niet naar Vetschau zouden gaan maar in Bocholtz zouden stoppen. Daar kopen we een ijsje en we gaan weer terug naar Simpelveld.
We horen op het station in Simpelveld dat de stoomtrein nu wel komt en dat hij een retourtje Schin op Geul gaat rijden.
Ach weet je, het is vakantie, laten we instappen. Onderweg staan we stil vanwege een vermeend obstakel wat op de rails ligt. Al met al een dag die heel anders verloopt, waar we soms het mooie landschap kunnen zien maar wat vooral voelt als een echte hobbelige vakantiedag zonder een wandeling.
Een wandelroute waar je markeringsbordjes kan volgen van ca. 9 kilometer. Best ver (eigenlijk te ver) voor mijn maatje (man) maar hij doet het wel. We starten in Epen en vinden al snel de juiste bordjes. Het begint direct met een klim waar we langs vakwerkhuizen komen en naar de Volmolen toe lopen.
Vlak bij de Volmolen herken ik de omgeving van mijn wandeling over de Oude Bondswandelweg. Hier maken we enkele foto’s waarna we verder wandelen. We lopen langs de Geul, zien enkele koeien aan komen rennen omdat ze dorst hebben waarna ze tot hun knieën in het water gaan staan.
Via enkele draaipoortjes, door de weilanden komen we terug in Epen.
Wij kijken terug op een fijn (eerste) weekend in Zuid-Limburg
Weetjes op een rij
Vakantieperiode
Wij waren hier in mei
Onze foto’s
We fotograferen met onze telefoon, systeemcamera of compact camera. Wij bewerken onze foto’s niet met een kleur of een filter, alle kleuren die je ziet zijn kleuren die wij zo hebben waargenomen.
