Een nieuw wandelpad is telkens weer spannend, wat gaan we zien. Een wandelpad na het Westerborkpad is best moeilijk vanwege de heftige geschiedenis van dat pad. De start vanuit Eijsden gaat moeizaam. Vanwege de Coronamaatregelen is de horeca (weer) gesloten waardoor het ophalen van onze flesjes bij Aon’t Bat in Eijsden vooraf voor ons een vraagteken was. We hebben vooraf gebeld, ons werd gezegd dat de flesjes er gewoon waren en ook iemand aanwezig was, dus, geen probleem (dachten we).

Toen we daar aankwamen werden we te woord gestaan maar de jongedame had geen idee wat ze met ons moest, ze gaf aan het niet te weten. Na een korte “zoektocht” door het pand vertelde ze ons dat de flesjes op waren. We vertrokken dus zonder flesjes. Voor we weg liepen hebben we ons adres en telefoonnummer achter gelaten.

We gaan toch even bij de Maas kijken en zoeken de starttegel (helaas vinden deze niet, de start is compleet (not)). Na wat gemopper tegen onszelf gaan we toch vertrekken. Als we bij Kasteel Eijsden zijn worden we gebeld. De jongedame heeft de flesjes gevonden, tja, dan maar terug naar Aon’t Bat en de flesjes ophalen.

Als we de flesjes hebben opgehaald gaan we ze natuurlijk ook vullen en zoeken we opnieuw naar de starttegel. Het vullen is gelukt de starttegel hebben we nooit gevonden. We wandelen weer terug naar het kasteel om nu echt te gaan beginnen.

We wandelen onder de poort door en komen op het binnenterrein van het kasteel. Het kasteel ziet er nog mooi uit. Het heeft een mooie bouwstijl met de witte grote stenen op de hoeken en langs de vensters. Vanaf het kasteel moeten we langs de Maas verder maar dat lukt niet, we worden een beetje chagrijnig, wat een hindernissen voor we echt kunnen beginnen. We besluiten de hoogwaterroute te nemen. Later lees ik thuis dat dit ook op de website staat, ik had gewoon vooraf beter moeten lezen dan hadden we die onvrede kunnen voorkomen, dat was dus echt ons eigen “probleem”.

Voor we echt op het pad zijn hebben we met al deze hindernissen al 5 kilometer gelopen. Dan verlopen we ons ook nog bij de Maas. We lopen het doodlopende stuk in bij natuurgebied de Eijsder Beemden en ook dit staat op de website vermeld. Het heeft 1 voordeel, dat stuk extra was wel mooi om te bewandelen.

Deze dag is het een bewolkte dag. De uitzichten over de Maas zijn dan ook grauw en soms donker. Op sommige plekken kon je de ENCI (start van het Pieterpad) zien en zag je goed de afgegraven kalk randen van de heuvels. Bij een bankje, met uitzicht de uiterwaarden hebben we rustig gezeten en gekeken naar de luchten, wat een rust. Zo vergeet je al snel alle hindernissen die we voor de start hebben en ik weet zeker dat we als we verder in het pad zijn het er nog over hebben. Het hoort er ook gewoon een beetje bij 🙂

Na onze pauze gaan we meer richting Maastricht en zie je het verstedelijken. We lopen langs het Gouvernementshuis en het Bonnefantenmuseum. Op afstand zien er de Sint Servaasbrug, wij gaan hier rechtsaf naar het station. Het stukje Maastricht centrum lopen we de volgende etappe.

Een mooie start van het Maaspad met wat oponthoud en extra kilometers.

Kijk hier voor alle etappes van het Maaspad
Hier heb ik nog meer foto’s geplaatst
Kijk op de website van het Maaspad als ook jij interesse hebt in het Maaspad