Op social media kom je allerlei wandelpaden tegen en deze sprak mij erg aan. Een wandelpad startend in Grashoek met voornamelijk bos en weilanden.
Ik kan geen goede GPS vinden van deze wandeling dus ik ga vertrouwen op de routebordjes. Mijn start is in Grashoek omdat dit het dichts bij Venlo is. Wat me opvalt is dat als ik dat adres invul en daar aankom er geen echte parkeerplaats is, ik zet de auto dan ook in de berm voor een woonhuis.
Vanaf de auto ben ik gelijk in het bos, ik zie hoge bomen en nog veel groen en de Helenavaart. Het pad wat ik bewandel is smal en volgens mij heb ik weinig wandelaars voor me lopen want mijn gezicht zit elke paar meter onder de spinnenwebben. Ik besluit mijn sjaal voor mijn mond te doen zodat ik er iets minder last van heb.
Langs de Helenavaart zie ik verschillende grote dierenholen. Geen idee welk dier hier woont maar het is een stuk groter dan een konijn.
Onderweg zie ik verschillende paddenstoelen. Je ziet wel dat het ook alweer op z’n eind aan het geraken is. Daar waar we vorige week nog mooie trotse rode vliegenzwammen zagen zijn ze nu al flink aangevreten, opgevallen of minder kleurrijk.
Ook een normaal dikker ronde zwam is nu ingezakt. De uitzichten over de Helenavaart zijn mooi en rustgevend.
Voor je de Helenavaart en Kanaal van Deurne oversteekt wandel je door een weiland en langs de wei van een aantal pony’s. Deze pony’s vonden mijn aanwezigheid wel leuk en kwamen dan ook graag even kijken. Na het oversteken van de 2 wateren loop je naar de Blankersplas. Hier is een vogelkijk hut. De lucht is donker en de lange cameralens heb ik niet meegenomen. Ik zie de vogels wel maar kan ze niet dichterbij halen. Een mooie leerschool voor volgende keer, kijk op de route en weet of er een kijkhut is.
Na het rondje wandel je weer over de 2 wateren. Je passeert voor de 2e keer een plek waar honden heel erg hard blaffen. Niet gewoon even omdat er iemand voorbij loopt maar aanhoudend zonder te stoppen. Op de heen weg vind ik het al dominant aanwezig geluid en op de terugweg gaat het mij zelfs storen ondanks dat ik zelf 3 honden heb vind ik dit echt vervelend. Als ik dan wel eens lees dat mensen last hebben van een auto of een trein dan hoor ik dat echt veel liever (maar dat is persoonlijk).
Onderweg fotografeer ik nog een paar ontplofte inktzwammen. Later zie ik dat omdat ik het beeld voor de camera een beetje vrij wilde maken m’n hand onder de inkt zit, niet handig.
Op het eind van de wandeling (vanaf het punt waar ik ben gestart) staat het vliegtuigmonument. Een mooie grote stenen zuil met het reliëf van het Lancaster vliegtuig erin en bovenop staat een tekst met info en de namen van de gevallenen hier overheen is een glasplaat gemonteerd. Bij het monument, het “Lancaster monument” genoemd staat een houten zuil waarin iedereen zijn gedachte kan schrijven. Het geheel ziet er mooi verzorgd uit.
Zelf heb ik altijd veel respect voor zo’n initiatieven en monumenten. Laten we vooral nooit vergeten waarom al die mensen zijn overleden in de 2e wereldoorlog. Nu, als ik zo’n herdenkingsmonument zie denk ik aan het Westerborkpad.
Nog een kort stuk en dan ben ik na ruim 13 kilometer terug bij de auto. Weet niet of ik hem nog eens zou wandelen, niet voor de natuur maar wel vanwege het dominant aanwezige geblaf van de honden.
Kijk hier voor meer van mijn wandelingen
Hier heb ik nog meer foto’s geplaatst
Kijk op de website van Ommetje Struinpad Verheven Peel voor de route
