Wandelpin Blog

Wandelroute in het Leudal

Een wandeling in het Leudal van ca. 15 km lang van de stichting Water.Wandel.Wereld. Leudal is naast een natuurgebied een gemeente in midden Limburg welke op 1 januari 2007 is ontstaan en bestaat uit de gemeentes Haelen, Heythuysen, Roggel en Neer. De gemeente telt circa 35.500 inwoners is ongeveer 165 km² groot. Het gemeentehuis van deze gemeente staat in Heythuysen.

Natuurgebied Leudal

De gemeentenaam Leudal is ontleend aan het natuurgebied Leudal welke tussen de kernen Heythuysen, Roggel, Haelen, Nunhem en Neer gelegen is. In dit gebied stroomt het beekje de Leu (Leubeek). De leubeek is de voortzetting van de Tungelroyse Beek.

Het Leudal is een hoger gelegen gebied aan de westoever van de Maas. De hoogteverschillen maken van deze route een gezonde uitdaging.

Sint-Elisabethsmolen

Al direct bij de start van de wandeling kom ik bij de restanten van een watermolen. Deze watermolen welke langs het Augustinessenklooster Sint-Elisabethsdal stroomt heet dan ook niet voor niets de Sint-Elisabethsmolen. Ik wandel het bos in waar ik langs de Leubeek wandel. Deze beek meandert door dit natuurgebied en heeft daar dan ook zijn sporen nagelaten. Het heeft steile oevers en redelijk wat hoogte verschillen. Op sommige plekken is het verschil wel 10-15 meter.

Het is een gewilde wandelplek merk ik al snel. Ik kom verschillende groepjes met kinderen tegen die uitleg krijgen over de omgeving. Ook zie ik verschillende wandelaars mij tegemoet komen. Ze volgen allemaal een LAW pad, ik zie wel de boekjes en de wit-rode strepen op de bomen maar weet niet welk pad er loopt. Als ik twee dames tegenkom die mij en Jesley gedag zeggen besluit ik om het te vragen. Ik hoor dat het Hertogenpad door dit gebied loopt.

De dames heb ik een Wandelpin gegeven. Ze vertelde mij dat ze al vele paden (LAW’s) hadden bewandeld en dat dit hun allerlaatste wandeling op een LAW zou zijn. De dames waren op leeftijd, ze houden van wandelen en op pad gaan met een rugzak maar het lichaam gaf aan dat dit niet meer op dezelfde manier kon doorgaan. Daarom die dag, dat moment de allerlaatste LAW wandeling. Ik heb nog vaak aan ze moeten denken, hoop dat ze nu genieten van de andere wandelingen die ze maken, want ze bleven wel wandelen, zo tof om mensen op zo’n moment te ontmoeten.

Modderig en glad

Ik geniet van de vele mossoorten. Die hebben zo’n mooie kleur en vaak ook een bepaalde glans dat ik daar graag naar kijk. De zon schijnt en de zon zo tussen de bomen door geeft mij mooie foto’s. Het pad is modderig en glad, uitkijken dat ik niet naar beneden glijd.

Dan kom ik de tweede watermolen tegen. Deze molen, de Leumolen of Sint-Ursulamolen is in 1961 helemaal gerestaureerd. Het water klettert door het waterrad van de molen. De molen is in beheer bij Staatsbosbeheer. Mooi om naar te luisteren en te kijken.

In de gevel is sinds 1961 een nieuw beeld van de heilige Ursula te zien (vandaar de naam Sint-Ursulamolen). Na de molen wandel ik verder langs de kabbelende beek. Ik loop over en langs stuifzandheuvels en heide gebieden. Deze zijn nu dor en droog maar in de juiste periode zal dit zeker een mooi gezicht zijn.

Galaway runderen

Vanuit hier wandel ik naar een open plek waar Galaway runderen staan. Dit gebied is in beheer van natuurmonumenten. De Galaway’s  zijn nieuwsgierig en komen naar me toe, ben daar nooit een fan van en loop dan ook stevig door waarna ik word nagekeken door de Galaway runderen. Als ik me even omdraai zie ik dat ze blijven staan, de interesse in mij is voorbij en ze gaan verder met grazen.

Over een glad pad vol met gevallen bladeren kom ik aan het einde van de wandeling. 

De wegwijzer van deze routemakers


De route kun je hier downloaden
Ik liep van deze makers ook de wandeling Galgenvenn
Kijk hier voor nog veel meer wandelingen

 

Foutje gezien? Meld het hier

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email
Print