De laatste 2 wandeldagen op het Westerborkpad gaan van Hoogeveen naar Kamp Westerbork. De plannen zijn om deze route niet “verkeerd” te lopen. Ondanks dat de route goed is bewegwijzerd, we goed lezen gebeurt het toch met enige regelmaat dat er “iets” mis gaat.
Vanaf station Hoogeveen wandel je al snel naar het natuurgebied “Spaarbankbos” en daar gaat het ook direct mis. We zien op de grond routestickers liggen maar snappen pas later dat dit zo bedoeld is en wat er staat. Om bij het oorlogsmonument te komen moet je heen en weer lopen en dat is ons niet helemaal duidelijk. Gelukkig merken we dat pas na het monument en hebben we deze wel gezien.
Wat indrukwekkend, het is gemaakt voor 5 Hoogeveners die daar door de Duitsers doodgeschoten werden. De eerste slachtoffers zijn geëxecuteerd als represaille voor de dood van een NSB-burgemeester. Twee dagen later werden er 2 joodse broers hier geëxecuteerd. Het monument is van plaatstaal. Er staan bankjes, fijn om daar even de tijd te nemen.
Als we daar weg lopen zien we het niet, geen routewijzers en dan als we nog eens kijken en lezen snappen we de routestickers welke we op de grond tegenkwamen. We vervolgen onze wandeling naar monument Kremboong. Voor we daar zijn zien we een andere herdenkingsplek welke niet vermeld staat. Ik heb er al eerder over geschreven, jammer dat dit niet vermeld staat. Het is niet speciaal voor de Joden maar zonder de hulp van bijvoorbeeld deze mensen hadden de Franse ons niet kunnen helpen en dan?
Wij staan er even bij stil en gaan verder naar Kremboong. Dit monument staat voor het werkkamp waar in totaal 240 arbeiders verbleven. In januari 1942 werd het een Joods werkkamp. In juli 1942 zijn alle arbeiders naar Westerbork “verhuisd”. Tijdens de verhuizing zijn er vele bewoners gevlucht.
Vanaf het monument lopen we de natuur in. Via leuke stapstenen wandelen we over water en komen we weer bij het spoor en bij Station Beilen, ons eindstation voor die dag.
De dag erna hebben we eigenlijk maar 1 doel, naar Kamp Westerbork. Via de Frieslandkampina, een Joodse begraafplaats, het Oranjekanaal en heel veel pompoenen komen we in Hooghalen. De plek waar in de 2e wereld oorlog het eindstation was voor de gevangenen. De treinrails is pas in een later stadium, toen Kamp Westerbork al lang “geopend” was aangelegd. De eerste gevangenen hadden dan ook een lange tocht te gaan naar het Kamp.
En dan hebben we het eindpunt van het wandelpad bereikt. We bezoeken eerst het Herinneringscentrum en dan het Kamp. Bij de entree van het Herinneringscentrum hebben we nog een mooie pin gekregen. Deze dragen we trots op onze rugzak. Schrijven over het kamp kan ik niet, woorden heb ik er niet voor. Beelden kunnen niet alles zeggen maar ik “vertel” de rest hieronder in beeld.
We hebben soms gemopperd op de rechte paden maar het pad was zeer indrukwekkend. Het is een geschiedenis die nooit vergeten mag worden. Hopelijk blijft het met bijvoorbeeld het Herinneringscentrum maar ook deze wandeling voor altijd onder de aandacht van iedereen.
Onze nieuwe uitdaging is het Maaspad.
Kijk hier voor meer foto’s van deze wandeling
Lees hier alle blogs van het Westerborkpad
Mooie Wandelpin voor de LAW wandelingen